روايه بقلم شيماء فرج

اتصاحبوا جدا وده كان مفرح مياده علشان قاعدتها مطوله فى السرير
وبالليل بعد ايمان اعطت مياده العلاج استأذنت منها وراحت لغرفتها اللى ورتهالها توحه دخلت وقفلت على نفسها وبدأت تخرج لبسها من الشنطه وترصه فى الدولاب ايمان كانت مبهوره بالغرفه ولقت ان الغرفه فيها تواليت خاص فدخلت اخدت شاور وقررت تنام
اما عند مياده فبعد ما سابتها ايمان مسكت تليفونها وكلمت اسر علشان ييجى عندها
اسر ايه ياحبيبتى فيكى حاجه 
مياده لا اطمن انا بس عوزاك تيجى انت فين
اسر انا فى المكتب تحت بس مستنى ايمان تمشى من عندك علشان ماحرجهاش بوجودى
مياده ماشى ياحبيبى عموما هى دخلت غرفتها خلاص
اسر وانا طالع حالا
قفل التليفون وفى ثوانى كان بيفتح الباب عند مياده ودخل قعد جنبها على السرير
مياده انا لسه مخصماك على فكره انت جاى جنبى ليه
اسر كدابه انا مش بهون عليكى وانتى اعترفتى بكده واحنا فى بيت باباكى
مياده كده ماشى يا اسر بتعايرنى علشان وقعت بلسانى انى بحبك
اسر ايه قولى تانى كده بتحبينى
مياده ايوه طبعا اومال ايه اللى رجعنى تانى بعد اللى عملته
اسر انا بحبك اوى يا مياده انا عمرى ماعرفت الامان والحب غير وانتى معايا
مياده مش غريبه انك تقول الامان وانا اللى بحس انك امانى وحمايتى من الدنيا دى
اسر انتى ماتعرفيش حاجه عن حياتى وانا صغير علشان كده مش مقدره انا ليه بحس بالامان معاكى بعد ماكنت بخاف من الستات
مياده ومش عاوزه اعرف حاجه انا وانت وابننا ان شاء الله لما ييجى بالسلامه حنكون حاجه يتحكى فيها العمر كله
اسر انا بحبك بحبك بحبك يا مجنونه
مياده انا بحبك بحبك بحبك يا متملك
اسر انا متملك طيب حوريكى بقى التملك وحنزل اجبلك كوبايه لبن بالعسل وحتشربيها
مياده بضحك لا لا خلاص ده انت قمر ياحبيبى انت متملك انت برده انا اللى عبيطه
اسر ولو قلت علشان خاطرى حتشربيها
مياده بس انا اتعشيت خلاص واخدت الدواء
اسر لكن ما شربتيش اللبن
مياده بصراحه ايوه
نزل اسر وجاب لمياده اللبن وشربها بإيده وبعدها دخل اخد شاور ورجع نام على طول
والصبح صحى على صوت خبط الباب لان ايمان كانت عاوزه تفحص مياده وتديها العلاج وتفطرها الاول
قام اسر فتح الباب واستأذن منهم خرج بره
لحد ما تخلص 
واول ماخرجت ايمان من الغرفه دخل لبس ونزل يروح شركته
فضل الوضع على كده فتره طويله وكان الدكتور دايما بييجى يطمن على مياده ويطمن اسر وفى يوم اسر راجع من شركته ولفت انتباهه محل لبيع العصائر مشهور جدا وكاتب لوحه كبيره عن عصير اسمه لبن العصفور وقف العربيه ونزل بنفسه للمحل واشترى الكميه اللى عنده كلها نقلها السواق للعربيه ورجع اسر وهو بيضحك على اللى عمله واتفاجئت توحه بالسواق بيدخل زجاجات من العصير كتيرة
توحه ايه ده ياعم عادل
السواق ده عصير البيه نزل اشتراه من محل واحنا ماشين 
اخدت توحه منه العصير وخرجت تشوف ايه قصته
اسر توحه لو سمحتى هاتى كوبايه عصير لمياده
توحه ايه كل ده ياحبيبى ليه جايب منه كتير
اسر بضحك هى مش قالت عاوزه لبن العصفور
توحه وده بقى لبن العصفور ازاى
اسر هاتى بس العصير وتعالى وانا افهمك قدامها
طلع اسر لغرفه مياده سلم عليها وعلى ايمان طبعا وطلعت وراه توحه وهى معاها العصير
مياده ده ايه ده لبن تانى لا كده كتير
اسر ده مش اى لبن ده لبن العصفور
مياده وهى بتضحك لأ بجد انت جبته منين ده
توحه والله يابنتى الازازة مكتوب عليها لبن العصفور
اسر بصى ياستى وانا ماشى لقيت محل كاتب انه عنده لبن العصفور نزلت اشوف ايه الحكايه عرفت ان ده عباره عن لبن جوز الهند وعليه عصير اناناس ومسمينه لبن العصفور اشتريت كل اللى عند المحل علشان اجيبلك لبن العصفور
مياده بفرحه ربنا يخليك ليا انابجد يااسر لوكنت لفيت الدنيا كلها عمرى ماكنت حلاقى حد يحبنى زيك كده
اسر ليه هو انتى كنتى عاوزه حد غيرى يحبك ده انا اقتله
ضحك الجميع وميادة اترمت جوه حضڼ اسر
استأذنت ايمان بالخروج وخرجت توحه وسابوهم مع بعض
عدت شهور ومياده قربت على الولاده وكان فى الوقت ده ايمان اتعرفت على علاء السواق وتوحه حبت تخطبهاله واسر اول ماعرف فرح جدا لانه شايف ان ايمان تستاهل كل خير بعد وقفتها مع مياده وقرروا ورحوا يخطبوها من اهلها واسر راح معاها واتكفل بكل مصاريف الجواز كهديه منه لايمان وعلاء صديق طفولته وتوحه اديتهم شقتها يتجوزوا فيها
وفى اليوم المنتظر اسر كان نايم فى امان الله جنب مياده وصحى على صوت صړيخ مياده
مياده ااااااااه الحقونى الحقنى يا اسر
اسر بفزع فى ايه انتى بتولدى
ياايمان ياايمان وصلت ايمان وعرفت ان دى علامات ولاده اتصلت بالدكتور وبعت عربيه اسعاف مجهزه لميادة اخدتها ووصلت المستشفى وبعد وقت الدكتور كان بلغ اسر انه لازم يعمل عمليه قيصريه واسر وافق لكن كان حيموت من خوفه على ميادة وبعد حوالى نصف ساعه سمعوا صوت بكاء بيبى وبعدها بشويه خرجت بيه ايمان اللى